Przejdź do głównej zawartości

LEKCJA ŻYCIA

   Ten rok to duża lekcja cierpliwości. Postawiono nas w nowej odmiennej sytuacji paraliżu i strachu. Codzienność, którą się żywiliśmy została okruszona. Pozbawiono nas największych witamin życia. Osłabiono nasze wnętrze i zamknięto w bezruchu. 


Zakazy i nakazy. 
Nauczona zostałam do czerpania z chwil. 
Oddycham i duszę się.


"Kiedy to się skończy..."
 
Bawełnianą maskę z filtrem,
dla jednych symbol niewoli
dla innych wolności,
upchniesz w pudełku na pamiątki.
W niej oczy takie nagie.
Ktoś mimowolnie spuszcza wzrok,
ktoś inny dostrzega więcej, wedle intencji.
I takie usta ciche.
Mówisz tyle ile musisz,
co za ulga właściwie.
Ramiona jakby na sznurkach
z mentalnymi hamulcami.
Ludzie, coraz bardziej awatary,
liczby w statystykach,
zagubieni między teoriami,
zakazami.
Strach o wszystko liczony na metry.
Maseczka, gałgan antymandatowy...
Kiedy to się skończy,
idę o zakład,
będziemy jak zawsze tacy sami.

Wiola Sawczuk




Wracamy na wystawy. Wracamy do galerii artystycznych.
Drzwi muzeów otworzyły się powtórnie.
Czekamy na spektakle w teatrze, zamykając 
 rozdział grania w życiu.
Czekamy na muzykę i śpiew.
Czekamy na nasze uśmiechy...



















Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

ŻYCZENIA

Mały przystanek w drodze. Chwila na ciepłą herbatę i wypowiedzenie życzenia. Nowy Rok. Chwil na życzenia jest wiele. Marzenia, które nigdy się nie kończą. Zapisane w sercach, na kartkach. Chwile oczekiwania na ich spełnienie. Ta radość kiedy zbliżam się do celu. Czasem ciężka praca, która zbliża do marzeń. Dziś wypisałam moje życzenia a każdy nowy dzień będzie moim prezentem. "Droga, moje podróżowanie, bywam nią nieraz bardzo zmęczona- gdy nie wiem, co czeka mnie za zakrętem, gdy nie mogę przewidzieć sytuacji, gdy cel się oddala, a ja opadam z sił. Co wtedy robię? Siadam i rozpalam ognisko na pustkowiu. Ogrzewam nim dłonie, twarz i serce. Robię przerwę. Czasami płaczę z bezsilności. Poddaję się, lecz- nie przegrywam. Skupiam się nad tym, co tu i teraz. Na najprostszych z prostych czynności. Myślę tylko o tym. " "Zaczarowana codzienność" Agnieszka Korzeniewska Niech życie będzie moją podróżą marzeń. Z zakrętami , zgubionym bagażem, z zbłądzonymi drogami. Niech będzie...
4 komentarze
Czytaj więcej

SCHODY DO NIEBA

 Ubarwić świat codzienny i spojrzeć na niego z innej perspektywy. Dostrzec to czego nie widzimy z bliska. Unieść się ponad wszystko. Choć na chwilę wspiąć się do nieba. Dziś jedna z atrakcji, dawniej spełniała rolę wieży przeciwpożarowej. Ciekawe położenie , wśród pól i łąk. Zaprasza do spaceru po okolicy. To jak nasza droga przed wspięciem się do celu. Można ją pominąć i szybko zmierzyć ku szczycie. To jak biec przez życie nie żyjąc. Projekt wieży opracowany przez firmę architektoniczną Close To Bone. Oceniony jako " (…) pełen napięcia, fantazji, absurdu.  Ma funkcję, ale może jej nie ma". Inżynier  Yves Willems mówi, że zainspirował go francuski  pisarz Antoine de Saint- Exupery, który napisał, że " doskonałość osiąga się nie wtedy, gdy nie można nic dodać,  ale kiedy nie można niczego pominąć" "Aby nacieszyć się widokiem trzeba wejść na górę a do tego  potrzebne są schody, nic więcej". Zapraszam na spojrzenie z góry... Pływające schody widoczne są z dal...
7 komentarzy
Czytaj więcej

PUNKT WIDZENIA

Największa stalowa rzezba na świecie- L Arc Majeur. Zachwyca i bulwersuje. W pobliżu Lavaux- Sainte- Anna (Belgia) dwa monumentalne łuki otaczają autostradę. Łuki Bernar Venet- łuki, łuki pochyłe,łuki zawalone, łuki pionowe.. Rzezby w środowisku, integrujące architekturę i otaczającą przyrodę. Prace w oparciu o schematy matematyczne rozwijające się o informacje naukowe. L Arc Majeur łączy dane i wiedzę. Jest to zarówno wyjątkowe dzieło sztuki jak i wyczyn techniczny. Rzezbę możemy dostrzec w drodze. Naszej drodze samotnej, z rodziną, znajomym. W ciszy i przy muzyce płynącej z radia. W dzień deszczowy lub z blaskiem słońca.  Jedna droga i jedna rzeżba a wiele odmiennych sytuacji na jej spojrzenie.  Punkt widzenia zależy....  Często osoby nawet jej nie zauważają . Być gigantem niedostrzeżonym w codzienności. Ale dzisiejszy świat ma też swoje prawa przekazu. Nie patrzymy przed siebie ale w monitory telefonów. Nie doceniamy piękna natury ale obraz przerobiony.  "Okazuje ...
4 komentarze
Czytaj więcej